Σωληνίσκοι αερισμού (Σωληνάκια)

ΩΡΛ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΙΝΤΕΟ

Μυριγγοτομή

Παρά την ύπαρξη διχογνωμίας, όσον αφορά τη χρήση των σωληνίσκων αερισμού (σωληνάκια), αυτοί πράγματι αποτελούν μια ασφαλή μέθοδο ομαλοποίησης της πίεσης του μέσου αυτιού και, στις περισσότερες περιπτώσεις, αποκατάστασης της ακοής στο φυσιολογικό, με συνήθως ελάχιστη νοσηρότητα, παρόλο ότι σε ένα μικρό αριθμό περιπτώσεων είναι δυνατόν να παρατηρηθεί σκλήρυνση ή διάτρηση του τυμπανικού υμένα. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι δύσκολο να καθορισθεί, εάν τα ευρήματα αυτά είναι αποτέλεσμα της υποκείμενης πάθησης του μέσου αυτιού και της ατελεκτασίας του ή είναι επακόλουθα του σωλήνα αερισμού και μόνο.Για τον αερισμό της κοιλότητας του μέσου αυτιού υπάρχουν πολλοί τύποι σωλήνων, αλλά κατά βάση όλοι είναι σχεδιασμένοι να προσφέρουν εξισορρόπηση της πίεσης στις δύο πλευρές του τυμπανικού υμένα. Μερικοί τύποι ευνοούν μια περισσότερο μακροχρόνια διασωλήνωση, αλλά συνεπάγονται επίσης και ένα μικρό κίνδυνο αυξημένης συχνότητας επίμονης διάτρησης μετά την αφαίρεση.

Ανάλογα με την ηλικία του πάσχοντος, η εισαγωγή σωληνίσκου αερισμού είναι δυνατόν να γίνει υπό τοπική ή γενική αναισθησία. Συνήθως, συνιστάται να επιτραπεί η αυτόματη αποβολή των σωλήνων. Οι περισσότεροι σωληνίσκοι αερισμού (σωληνάκια) παραμένουν στον τυμπανικό υμένα επί 6 έως 12 περίπου μήνες, μερικοί όμως αποβάλλονται νωρίτερα και κάποιοι άλλοι αργότερα.

Η συνηθέστερη επιπλοκή από την εισαγωγή σωλήνα είναι η ωτόρροια από παλινδρόμηση ρινοφαρυγγικών εκκρίσεων, ιδιαίτερα στη διάρκεια λοιμώξεων της ανώτερης αναπνευστικής οδού, ή σε παθογόνα μικρόβια, που εισέρχονται στο μέσο αυτί δια μέσου του αυλού του σωλήνα αερισμού. Συνήθως, πιστεύεται ότι μολυσμένο νερό, που αφήνεται να εισέλθει στο μέσο αυτί δια μέσου του σωλήνα αερισμού, είναι δυνατόν να προκαλέσει οξεία μέση ωτίτιδα με ωτόρροια. Στις περιπτώσεις αυτές, ο έξω ακουστικός πόρος θα πρέπει να καθαρισθεί προσεκτικά και να ληφθεί καλλιέργεια από το μέσο αυτί δια μέσου του σωλήνα αερισμού. Αφού γίνει αυτό, θα πρέπει να αρχίσει η χορήγηση αντιβιοτικών από το στόμα, καθώς και τοπική αντιβιοτική θεραπεία.
Για την πρόληψη της πιθανής αυτής επιπλοκής, συνιστάται συνήθως η προστασία του αυτιού από το νερό, όταν υπάρχει η πιθανότητα μόλυνσης με τη χρήση ωτασπίδων ή βαμβακιού επαλειμμένου με βαζελίνη, που μπορούν και τα δύο να τοποθετηθούν στον ακουστικό πόρο, για να εξασφαλίσουν επαρκή προστασία. Συνοπτικά, οι σωλήνες αερισμού μπορούν να αποτελέσουν χρήσιμο μέσο αερισμού της κοιλότητας του μέσου αυτιού, θεραπείας της βαρηκοΐας λόγω συλλογής υγρού στο μέσο αυτί και ελέγχου της υποτροπιάζουσας φλεγμονής.
Η αδενοειδεκτομή (η χειρουργική αφαίρεση στα κρεατάκια) είναι δυνατόν να φανεί χρήσιμη, κατά τη θεραπεία της συλλογής υγρού στο μέσο αυτί, ως συμπλήρωμα της μυριγγοτομής. Η χρήση των σωληνίσκων αερισμού με ή χωρίς αδενοειδεκτομή αποτελεί τον καλύτερο τρόπο θεραπείας της χρόνιας μέσης ωτίτιδας με συλλογή υγρού. Η χειρουργική αυτή επέμβαση διορθώνει άμεσα την βαρηκοΐα τύπου αγωγής, και περιορίζει την τάση του πάσχοντος για υποτροπιάζουσες φλεγμονές.

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία θα πρέπει να προτείνεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
1. Υποτροπιάζουσα οξεία μέση ωτίτιδα.
α. Έλλειψη απάντησης στην αντιβιοτική αγωγή
β. Σημαντική αλλεργία ή δυσανεξία στα αντιβιοτικά
2. Αρνητική πίεση της κοιλότητας του μέσου αυτιού με επαπειλούμενο χολοστεάτωμα.
3. Χρόνια συλλογή της κοιλότητας του μέσου αυτιού με διάρκεια μεγαλύτερη από 3 μήνες.
α. Βαρηκοΐα τύπου αγωγής πάνω από 15 db.
β. Ρινοφαρυγγικό νεόπλασμα, για το οποίο δεν επαρκεί μια χρόνια αντιμετώπιση, όπως η ακτινοθεραπεία.

(Ballenger. Ωτορινολαρυγγολογία, Χειρουργική κεφαλής και τραχήλου)

Δείτε επίσης

Παθήσεις ρινός παραρρινίων

Παθήσεις αμυγδαλών επεμβάσεις οδηγίες

Παθήσεις ωτός

Φωνητικές χορδές-ρινοφάρυγγας-παλινδρόμηση

Παθήσεις στόματος - σιελογόνων αδένων

Ροχαλητό, Υπνική Άπνοια, ΩΡΛ παθήσεις στην κύηση

Google