Αποβολή Αίματος από το Στόμα
ΩΡΛ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΙΝΤΕΟ
Η αποβολή αίματος από το στόμα μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες όπως αιμόπτυση, αιματέμεση ή αιμορραγία από το ανώτερο αναπνευστικό και πεπτικό σύστημα.
Αιμόπτυση
Eίναι η αποβολή αίματος με τον βήχα, που οφείλεται σε αιμορραγία του κατωτέρου αναπνευστικού συστήματος (κάτω από τον λάρυγγα). Το αίμα, το οποίο αποβάλλεται είναι αφρώδες, ζωηρά κόκκινο και έχει αλκαλικό ρΗ.
Η αιμόπτυση πρέπει να διακρίνεται από την αιματέμεση, που είναι η αποβολή αίματος με τον εμετό.
Η αιμόπτυση πρέπει να διακρίνεται από την αιματέμεση, που είναι η αποβολή αίματος με τον εμετό.
Αιματέμεση
Συχνά συνοδεύεται από ναυτία και το αποβαλλόμενο αίμα είναι αναμεμειγμένο με γαστρικό περιεχόμενο, είναι σκοτεινού κόκκινου χρώματος και έχει όξινο ρΗ.
Η αιμορραγική εστία μπορεί να εντοπίζεται σε οποιαδήποτε περιοχή του ανώτερου αναπνευστικού, του πεπτικού ή του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Το αίμα, που αποβάλλεται με το σάλιο χωρίς βήχα, κατά κανόνα προέρχεται από το ανώτερο αναπνευστικό και πεπτικό σύστημα (μύτη [δείτε το σχετικό άρθρο], στοματική κοιλότητα, στοματοφάρυγγας), ενώ το αίμα, που προέρχεται από το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα (τραχειοβρογχικό δένδρο, πνεύμονες), αποβάλλεται συνήθως με τον βήχα. Παρουσία μικρής ποσότητας αίματος στο σάλιο μπορεί να παρατηρηθεί σε ουλίτιδα, πρόσθια ή οπίσθια ρινορραγία και σε όγκους του ρινοφάρυγγα. Η παρουσία φλεβών στην ρίζα της γλώσσας δεν δικαιολογεί το αίμα. Πρέπει να αποκλεισθεί η αιμορραγική διάθεση, όπως αυτή που προκαλείται από την λήψη μεγάλων δόσεων ασπιρίνης. Οι διαταραχές των αιμοπεταλίων έχουν την τάση να δημιουργούν αιμορραγίες στους βλεννογόνους, ενώ οι διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος έχουν την τάση να προκαλούν εν τω βάθει αιμορραγίες στις αρθρώσεις και στα σπλάγχνα.
Η αιμορραγική εστία μπορεί να εντοπίζεται σε οποιαδήποτε περιοχή του ανώτερου αναπνευστικού, του πεπτικού ή του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Το αίμα, που αποβάλλεται με το σάλιο χωρίς βήχα, κατά κανόνα προέρχεται από το ανώτερο αναπνευστικό και πεπτικό σύστημα (μύτη [δείτε το σχετικό άρθρο], στοματική κοιλότητα, στοματοφάρυγγας), ενώ το αίμα, που προέρχεται από το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα (τραχειοβρογχικό δένδρο, πνεύμονες), αποβάλλεται συνήθως με τον βήχα. Παρουσία μικρής ποσότητας αίματος στο σάλιο μπορεί να παρατηρηθεί σε ουλίτιδα, πρόσθια ή οπίσθια ρινορραγία και σε όγκους του ρινοφάρυγγα. Η παρουσία φλεβών στην ρίζα της γλώσσας δεν δικαιολογεί το αίμα. Πρέπει να αποκλεισθεί η αιμορραγική διάθεση, όπως αυτή που προκαλείται από την λήψη μεγάλων δόσεων ασπιρίνης. Οι διαταραχές των αιμοπεταλίων έχουν την τάση να δημιουργούν αιμορραγίες στους βλεννογόνους, ενώ οι διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος έχουν την τάση να προκαλούν εν τω βάθει αιμορραγίες στις αρθρώσεις και στα σπλάγχνα.
Αιμορραγία από το στόμα
Η αιμορραγία των ούλων είναι συχνή. Συνήθης τοπική αιτία είναι η βακτηριδιακή ή ιογενής φλεγμονή, η οποία καθιστά τα ούλα ευαίσθητα στους μικροτραυματισμούς. Η συνύπαρξη γενικού νοσήματος επιδεινώνει την φλεγμονή των ούλων ή ενδεχομένως την προκαλεί, λόγω μειώσεως της αντιστάσεως ή διαταραχής της πηκτικότητας του αίματος.
Ακτινοθεραπεία. Η ακτινοβολία της στοματικής κοιλότητας μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλεννογονίτιδα, η οποία εκδηλώνεται με ερυθρότητα, επιφανειακές ελκώσεις και πόνο. Η αυτόματη αιμορραγία του στοματικού βλεννογόνου κατά την μάσηση και το καθάρισμα των οδόντων δεν είναι ασυνήθιστη.
Αυτοάνοσα νοσήματα. Ο βλεννογόνος του στόματος συχνά προσβάλλεται από ανοσολογικά νοσήματα (ερυθηματώδης λύκος, πέμφιγα, πολύμορφο ερύθημα κλπ), τα οποία προκαλούν ελκώσεις και αιμορραγία.
Εγκυμοσύνη. Οι ορμονικές μεταβολές, οι οποίες συμβαίνουν κατά την εγκυμοσύνη, μπορεί να επιδεινώσουν μία προϋπάρχουσα ουλίτιδα, με συνέπεια την αιμορραγία. Μετά το πέρας της εγκυμοσύνης η ουλίτιδα υποχωρεί.
Ιατρογενή αίτια. Ωρισμένα φάρμακα, όπως τα αντιπηκτικά Warfarin και η Phenytoin, μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία από τα ούλα.
Νεοπλάσματα. Το συνηθέστερο κακόηθες νεόπλασμα της στοματικής κοιλότητος είναι το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, το οποίο είναι δυνατόν να προκαλέσει αιμορραγία. Τα αιμαγγειώματα της στοματικής κοιλότητας μπορεί να οδηγήσουν σε αιμορραγία.
Νοσήματα του αίματος. Σε ορισμένα νοσήματα του αίματος, όπως η απλαστική αναιμία και η λευχαιμία, μειώνεται η αντίσταση στις φλεγμονές και ελαττώνεται ο αριθμός των αιμοπεταλίων, με συνέπεια τα ούλα να φλεγμαίνουν και εύκολα να αιμορραγούν. Αιμορραγικές διαθέσεις επίσης, όπως η αιμορροφιλία και η νόσος Von Wilebrand, μπορούν να προκαλέσουν αυτόματες αιμορραγίες μέσα στους ιστούς του στόματος και δύσκολα αντιμετωπίσιμες μετεξακτικές αιμορραγίες.
Νοσήματα του περιοδοντίου. Ο σπουδαιότερος αιτιολογικός παράγοντας αυτών είναι η κακή υγιεινή του στόματος.
Ακτινοθεραπεία. Η ακτινοβολία της στοματικής κοιλότητας μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλεννογονίτιδα, η οποία εκδηλώνεται με ερυθρότητα, επιφανειακές ελκώσεις και πόνο. Η αυτόματη αιμορραγία του στοματικού βλεννογόνου κατά την μάσηση και το καθάρισμα των οδόντων δεν είναι ασυνήθιστη.
Αυτοάνοσα νοσήματα. Ο βλεννογόνος του στόματος συχνά προσβάλλεται από ανοσολογικά νοσήματα (ερυθηματώδης λύκος, πέμφιγα, πολύμορφο ερύθημα κλπ), τα οποία προκαλούν ελκώσεις και αιμορραγία.
Εγκυμοσύνη. Οι ορμονικές μεταβολές, οι οποίες συμβαίνουν κατά την εγκυμοσύνη, μπορεί να επιδεινώσουν μία προϋπάρχουσα ουλίτιδα, με συνέπεια την αιμορραγία. Μετά το πέρας της εγκυμοσύνης η ουλίτιδα υποχωρεί.
Ιατρογενή αίτια. Ωρισμένα φάρμακα, όπως τα αντιπηκτικά Warfarin και η Phenytoin, μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία από τα ούλα.
Νεοπλάσματα. Το συνηθέστερο κακόηθες νεόπλασμα της στοματικής κοιλότητος είναι το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, το οποίο είναι δυνατόν να προκαλέσει αιμορραγία. Τα αιμαγγειώματα της στοματικής κοιλότητας μπορεί να οδηγήσουν σε αιμορραγία.
Νοσήματα του αίματος. Σε ορισμένα νοσήματα του αίματος, όπως η απλαστική αναιμία και η λευχαιμία, μειώνεται η αντίσταση στις φλεγμονές και ελαττώνεται ο αριθμός των αιμοπεταλίων, με συνέπεια τα ούλα να φλεγμαίνουν και εύκολα να αιμορραγούν. Αιμορραγικές διαθέσεις επίσης, όπως η αιμορροφιλία και η νόσος Von Wilebrand, μπορούν να προκαλέσουν αυτόματες αιμορραγίες μέσα στους ιστούς του στόματος και δύσκολα αντιμετωπίσιμες μετεξακτικές αιμορραγίες.
Νοσήματα του περιοδοντίου. Ο σπουδαιότερος αιτιολογικός παράγοντας αυτών είναι η κακή υγιεινή του στόματος.
Αιμορραγία από την ανώτερη αναπνευστική οδό
Η πλέον συχνή εστία αιμορραγίας μικρού μεγέθους είναι τα ούλα. Ο άρρωστος συνήθως αναφέρει, ότι αποβάλλει αίμα με το σάλιο κάθε πρωί. Η λανθάνουσα αιμορραγία από τον ρινοφάρυγγα, την ρινική κοιλότητα (Βλ. ρινορραγία), τους παραρρινίους κόλπους ή τον στοματοφάρυγγα εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο. Ανάλογα του μεγέθους της αιμορραγίας ο άρρωστος αναφέρει, ότι αποβάλλει συνήθως το πρωί αιμόφυρτα πτύελα ή ένα πήγμα αίματος. Άλλες αιτίες, που προκαλούν αιμορραγία, είναι οι φλεγμονές (ιογενής στοματίτιδα, λαρυγγίτιδα κλπ.), τα τραύματα (χειρουργικά, ξένα σώματα, κατάγματα), τα νεοπλάσματα, οι αγγειακές ανωμαλίες (αιμαγγείωμα, συγγενής αιμορραγική τηλαγγειεκτασία) και οι παθήσεις του αίματος (πχ. λευχαιμία).
Για τους λόγους αυτούς, είναι απολύτως αναγκαία η εκτίμηση αρχικά από ειδικό ΩΡΛ, και στην συνέχεια από άλλες ειδικότητες όπως, Πνευμονολόγος, Γαστρεντερολόγος, Παθολόγος, Οδοντίατρος, κλπ.
Για τους λόγους αυτούς, είναι απολύτως αναγκαία η εκτίμηση αρχικά από ειδικό ΩΡΛ, και στην συνέχεια από άλλες ειδικότητες όπως, Πνευμονολόγος, Γαστρεντερολόγος, Παθολόγος, Οδοντίατρος, κλπ.
- Ωτορινολαρυγγολογία και Χειρουργική Κεφαλής Και Τραχήλου - Γ. Αδαμόπουλος
