Μυκητιασική στοματίτιδα - ΩΡΛ ιατρείο

Η Μυκητιασική στοματίτιδα είναι μία περιστασιακή μυκητιασική λοίμωξη του βλεννογόνου του στόματος, ιδιαίτερα σε καταστάσεις μειωμένης άμυνας (σακχαρώδης διαβήτης), σε θεραπεία με στεροειδή, κατά τη διάρκεια αγωγής με αντιβιοτικά, σε θεραπεία με κυτταροστατικά, ακτινοθεραπεία, μετά από μεγάλες επεμβάσεις, μακρά διασωλήνωση, ανοσολογική ανεπάρκεια (όπως AIDS και λευχαιμία).
Τα πιο συνηθισμένα παθογόνα είναι: Candida albicans, Aspergillus (σε φυσιολογικά υγιή άτομα στο 30-60% υπάρχει σαπροφυτικός στόματο-εντερικός εποικισμός).
Την συναντάμε με προτίμηση σε παιδιά, σε αυτούς που φέρουν τεχνητή οδοντοστοιχία σε διαβητικά ηλικιωμένα άτομα και ασθενείς με AIDS.
Η συμπτωματολογία περιλαμβάνει: αίσθημα καούρας του βλεννογόνου με αίσθημα ξηρότητας και υπογευσία.
Σαν επιπλοκές είναι η πιθανή αιματογενής ή η κατά συνέχεια ιστών γενίκευση (μυκητιασική πνευμονία, μυκητιασική εγκεφαλίτιδα, μυκητιασική σήψη).
Παρουσιάζεται με λευκωπό, εύκολα αποκολούμενο επίχρισμα με ερυθρά παρυφή, και ενδεχόμενη κακοσμία.
Σε μερικές περιπτώσεις χρήσιμη είναι η καλλιέργεια για μύκητες, με μικροσκοπικό εντοπισμό των υπαίτιων παθογόνων.
Σε ειδικές περιπτώσεις είναι χρήσιμος ο ορολογικός έλεγχος για Candida ο αντιγονικός τίτλος του έρπητα, HIV-test, ο αιματολογικός τύπος, CRP, ΤΚΕ, σάκχαρο αίματος όπως και η βιοψία.   
Η θεραπεία είναι συντηρητική:
Χρειάζεται ρύθμιση του διαβήτη με αντίστοιχη θεραπεία από παθολόγους ανάλογα με το αίτιο, ενώ σε βαριές περιπτώσεις χρειάζεται θεραπεία με αντιμυκητιασικά. Επίσης χρήσιμη είναι η στοματική φροντίδα, με ενδεχόμενα τονωτικά μέτρα.
Η κλινική εικόνα της νόσου είναι εμμένουσα με τάση υποτροπής

Δείτε επίσης